Pechvogels in plaats van Paaskuikentjes: jammerlijk puntenverlies tegen Menen

Gedurende de ganse Vastenperiode hadden de manschappen van Castellani geen punten laten liggen. Deze periode van loutering en versterving had blijkbaar mentaal en fysiek deugd gedaan. Op Paasdag zou de (lams)kroon op het werk mogen gezet worden. Een reeks blessures en onprettige omstandigheden, opportunistisch benut door een lepe tegenstander, besliste daar helaas anders over.

De wedstrijd kende een ingetogen start, reflecterend naar de dramatische gebeurtenissen van afgelopen Goede Week en het heengaan van scoutingpionier Michel Vandermeulen. Een harde knauw was ook het onverwachte overlijden van Joost Bontje, vader en rots in de branding van onze middenman Rob Bontje. De boekbinder uit Grevenbicht liet weinig wedstrijden van zijn zoon passeren en zo was hij ook in de LOTTO Dôme, steevast in gezelschap van zijn echtgenote en familie, een graag geziene gast. Een korte, maar hevige ziekte besliste snel, -te snel -, over het lot van deze trotse Limburger, altijd bewogen door het Limburgs Volkslied aan het begin van de wedstrijd. Wie had durven vermoeden dat we deze hymne op Paaszondag aan hem zouden opdragen?

Ook de medische staf draaide de laatste dagen op volle toeren. De aaneenrijging van wedstrijden brengen kleine kwaaltjes aan het licht bij meerdere spelers. Maar door een middenhandbeenbreukje bij onze ‘coming man’, libero Sébastien Dumont, moest onze technische staf alle creativiteit bij elkaar scharrelen om een onuitgegeven ploeg in de startende line-up tussen de lijnen te krijgen.

Prefaxis Menen blaakt van vertrouwen na een schitterende campagne in de Europacup III, waar zij uiteindelijk in de halve finale hun tanden stuk beten op een taaie klant uit Siberië. In de play-offs moesten ze tot op heden enkel streekgenoot Knack Roeselare de punten gunnen. Asse-Lennik en VDK Gent waren in de Vaubanhal al een pak voor de broek komen ophalen.

Voor een uitgebreid wedstrijdverslag verwijzen we naar hier. Door de mix van omstandigheden die we hoger al schetsten, was het voor NOLIKO Maaseik geen gemakkelijke klus tegen de gemotiveerde West-Vlamingen. In set 1 wisten ze een kloofje te slaan bij de 2^de technische time-out dat vakkundig werd gedicht, mede door een bij de pinken spelende Max Staples. Onze Skippy deed het niet onaardig in de vervanging van Wout Wijsmans en Gijs Jorna, die terug in de liberoshirt aantrad. In sets 2 en 3 vallen de dubbeltjes op het einde van de set aan de kant van resp. Menen en Maaseik. Max Staples verzwikt op het einde van set 3 zijn knie, waardoor de geblesseerde Wout Wijsmans het ‘gat’ in de receptiehoek moet vullen. De mannen uit Menen ruiken bloed en laten geen steken vallen in de verdediging, met Julien Lemay op de stofzuigerpositie. Spelverdeler Mathias Valkiers weet zijn aanvallers te bedienen. En deze kunnen net iets meer druk zetten, waardoor zowel set 4 als 5 in het voordeel van de Leiejongens valt. Onverwacht, maar jammerlijk verlies op eigen terrein. Gelukkig is in de sport niets voorspelbaar …

NOLIKO Maaseik laat hiermede zijn puntenbonus van de uitwinst in Roeselare schieten, maar houdt, mede als gevolg van de bittere pil die men in Asse-Lennik moest slikken, stand op plaats 2 in de ranking. Prefaxis Menen rukt op naar plaats 3 met 3 punten achterstand op NOLIKO Maaseik. Al na 4 wedstrijden is geen enkele ploeg meer ongeslagen in deze prille play off-campagne. Het kan nog alle kanten op …