Helaas geen bekerwinst

Zondag 21 februari '21 om 13u45 Knack Roeselare - GREENYARD Maaseik 1-3 (25-21 25-23 19-25 25-19) - scouting

Set 1: Joel Banks koos ervoor om de finale aan te vangen met Martinez en Esfandiar op de hoek en Jelte Maan op de bank. Maar hij moest al snel in een time-out vluchten, want onze jongens misten hun start compleet. Met vier fouten schonken ze Roeselare meteen een 5-1 voorsprong. De paar schaarse aanvalspunten van Verhees en Stahl konden amper verbloemen dat de rode garde stijf stond van de zenuwen. Opslagmissers (5 op 11 pogingen), foutsmashes en zwakke recepties volgden elkaar op: 14-8.

Pas bij 18-12 zorgden Esfandiar en Martinez voor wat weerwerk (18-15) en dat maakte de Knackies nerveus. Coolman smashte out en met een ace van Stahl was bij 19-18 de spanning terug. Bij Roeselare etaleerde youngster Matthijs Desmet dat hij in topvorm zat. Hij verzilverde de counterkans voor 22-19, waarna Verhanneman uitmaakte bij 25-21.

Set 2 Set twee bracht geen beterschap. Liefst 5 van de eerste 8 opslage gingen fout, geen wonder dat Roeselare uitliep tot 10-6. Met blocks op Cox en Martinez drukten de Knackies door naar 15-10. Plots miste ook Tuerlinkcx viermaal op rij. Zo bood hij Maaseik plots weer perspectieven bij 18-17. Maar met opnieuw drie opslagmissers op rij was het onmogelijk om de gelijkmaker uit de brand te slepen. Integendeel, een nieuw driemansblok op Cox gaf de West-Vlamingen riant uitzicht op nieuwe setwinst: 22-19. Daar oordeelde Jelte Maan anders over. Hij schudde wel een ace uit zijn kapiteinsmouw voor 22-22. Dat volstond niet, Fasteland scoorde de 25-23. Twee puntjes verschil dus, een bitter verdict als je de 9 opslagmissers van Maaseik in deze set in rekening brengt.

Set 3: En ook set 3 leek meteen de foute kant op te gaan voor Maaseik, zeker toen Esfandiar bij zijn eerste receptie zijn rechterduim verstuikte: 2-0. Maar eindelijk zagen we killblocks, van Cox en Maan. Esfandiar verbeet de pijn en scoorde tweemaal, Jolan Cox liet plots twee aces op rij optekenen: 5-10. Jelte Maan en Javad deden hem dat netjes na: 9-16. Stahl blokte Tuerlinckx helemaal uit de wedstrijd bij 13-20, maar het was tenslotte Jelte Maan, die de setbal mocht scoren voor 19-25. Terecht, want het was de captain himself die voor de kentering had gezorgd.

Set 4: Helaas, Maaseik herviel bij het begin van set 4 in zijn oude kwaal: een opslagmisser en een outaanval om te beginnen: 2-0 voor Roeselare. Even hielden Cox en Esfandiar onze jongens nog in het spoor van de eeuwige rivaal, tot 8-7. Maar dan draaide onze aanval weer helemaal in de soep. Fasteland en Verhanneman profiteerden optimaal: 16-9. Met veel inzet milderden de ingekomen Lou Kindt en Maan nog tot 20-16. Vergeefs: naar het beeld van de hele wedstrijd was het een Maaseikse lijnfout die er een eind aan maakte: 25-19.

Het wordt nog minstens een jaartje wachten voor Greenyard Maaseik nog eens een Belgische beker in de lucht mag steken. In de ijselijke sfeer van de lege Lotto Arena haalden onze jongens nooit het niveau om een nochtans niet zo geweldig Roeselare het vuur aan de schenen te leggen.

Vooral het grote aantal opslagmissers (8 in set één, 9 in set twee) deden ons de das om. Alleen in set drie, met liefst vier aces, toonden onze jongens zich een waardige tegenstander voor Knack.

Te weinig evenwel om hen van hun zesde bekerzege op rij te houden, hun veertiende in totaal. En daarmee komen op ze op gelijke hoogte met ons. Volgend jaar moeten we daar iets aan doen.