Een kwestie van respect
Zondagmiddag kaartte Sporza op Radio 1 nog even na over de succesvolle Bekerfinales van afgelopen weekend in het Sportpaleis. Ze kozen ervoor om terug te grijpen naar Edwin Blauwblomme, de man die in 1994 Knack Roeselare van het faillissement redde en zich ontpopte tot de grondlegger van de succesvolle club uit West-Vlaanderen. Tien jaar lang vocht hij als voorzitter menig heroïsch sportief duel uit met Maaseik. “Maaseik en Roeselare hebben elkaar in die periode naar een ongelooflijk niveau gestuwd”, zo sprak hij nog altijd zijn respect uit voor de eeuwige aartsrivaal Maaseik. Respect, jawel. Zaterdag komt Roeselare bij ons over de vloer als kersvers bekerwinnaar. Toegegeven, we kijken een tikkeltje jaloers naar hun schitterend bekerpalmares met 16 van die mooie glimmende trofeeën. Vooral het decor waarin ze die de laatste jaren behalen, spreekt tot de verbeelding, want ook zaterdag bewezen de volle tribunes van het Sportpaleis (10.000 kijkers voor zowel de mannen- als de vrouwenfinale) dat onze sport meer dan ooit springlevend is. Respect dus voor Roeselare. En tegelijkertijd geen respect. Bij hun komst eind deze week is het aan ons om te tonen wat we in onze mars hebben. Wat we in december tegen Civitanova toonden, of bij onze twee zeges in de Champions League tegen het Roemeense Galati, sterkt ons in onze overtuiging dat we op ons best zand in het raderwerk van de Knack-machine kunnen strooien. Zeker in eigen huis is het de plicht van heel GREENYARD Maaseik om het onderste uit de kan te halen. En daar is nog een goeie reden voor: uit respect voor Martin Perin. Uit respect voor al de inspanningen die Martin zich getroostte voor onze club. Zelfs in moeilijke medische omstandigheden ging hij tot het uiterste. Helaas: zijn hart gunde hem geen Europese topcarrière. Zijn hart dwarsboomde zijn passie. Bij zijn beslissing om het volleybal vaarwel te zeggen, nam het verstand de bovenhand op zijn hart. Willens nillens, want volleybal was zijn passie. Het was evenwel de enig mogelijke, en ook juiste, beslissing. Wij wensen Martin in elk geval het allerbeste in zijn verdere leven buiten het volleybal. Maar voor wat hij bij GREENYARD Maaseik toonde, geldt slechts één woord: RESPECT. Agenda Zaterdag 17 februari om 20u30 VC GREENYARD Maaseik - Knack Roeselare Zaterdag 24 februari om 20u30 Decospan Menen - VC GREENYARD Maaseik |
