Gisteren versloeg GREENYARD Maaseik in Las Palmas (op de Canarische Eilanden) het Turkse SK (Spor Toto SC) Ankara. Met een duidelijke 3-0. Het leest vandaag bijna als een fait-divers, alsof het allemaal niet zoveel voorstelt: even op dinsdagavond ergens een matchke gaan winnen. Ver van huis, tegen een Turkse ploeg die zelf nog véél verder van huis is.
We zijn het allemaal zó overdreven gewoon geworden dat het misschien goed is een keertje om te kijken. De club die in 1960 werd opgericht, die in 1976 doorstootte naar 1e nationale en die in 1991 een eerste van een hele reeks landstitels veroverde, had in 1986 en passant ook al voor het eerst de Beker van België gewonnen.
In november 1986 speelde Maaseik dus voor het eerst Europees: in Leipzig godbetert! Dat was in het communistische Oost-Duitsland, achter het IJzeren Gordijn! Enige opschudding in het vredige stadje Maaseik en eigenlijk in het hele Maasland: dit was iets unieks …
Achel ging gisteravond 'verrassend' winnen op Aalst. Nu ja, 'verrassend' … Het is bekend – in elke sporttak – dat Europese avonturen een ongewenst neveneffect hebben. Aalst betaalde allicht de tol voor het leerrijke maar evenzeer loodzware reisje naar Polen om daar drie dagen op een rij tot het gaatje te gaan tegen wereldtoppers.
Wijzelf ondervonden aan den lijve dat ook de laatste wedstrijd vóór zo'n Europees avontuur altijd tricky is. Tegen dit enthousiast, complexloos, fris van de lever en stiekem goed spelend Menen heb je je beste volleybal nodig, of je gaat de boot in. Die 100 % scherpte leek zaterdagavond wat te ontbreken. Het volstaat om in de namiddag even te piekeren van "zou ik mijn zwembroek moeten meenemen naar de Canarische Eilanden", en je zit maar aan 99 % focus meer. (Overigens verplicht niemand je om mijn mening hierover te delen …)
Volgende week verblijft ons team een paar dagen op de Canarische eilanden. Genieten van zon, zee en nog zo'n paar dingetjes, die gelukzakken, maar toch vooral focus op Europees volleybal. Daarover later meer, want zaterdagavond staat eerst nog een fameuze aperitiefhap op het menu.
Zaterdagavond krijgen we dus Decospan Menen op bezoek. Menen is al sinds mensenheugenis – en zeker in eigen huis – een kwaaie klant voor om het even wie. Vorig seizoen kreeg kersvers trainer Frank Depestele zijn sterk verjongd team niet meteen op de sporen, maar tegen money time (de kwalificatiewedstrijden voor de play-offs) stond de 'hel' nog eens als vanouds in lichterlaaie: dat hebben we toen mogen uitzweten!
Een week windstilte in Maaseik, zónder volleybal, en dat terwijl diverse teams zowel woensdagavond als afgelopen weekend aan de slag waren. Vreemd, maar dat heeft natuurlijk te maken met de coronacapriolen: de volleybalkalender is wat in de war geraakt door diverse afgelastingen. Onze mantra's blijven echter gewoon 'het is wat het is' en 'alles komt goed'.
Woensdagavond trekken we opnieuw naar Waremme/Borgworm. Twee weken geleden waren we daar ook al te gast, voor de kwartfinale van de Beker van België, en dat was toen een vrij probleemloze uitstap. Precies daar schuilt het gevaar. De mannen van Sacha Koulberg zijn nog altijd op zoek naar hun eerste overwinning van dit volleybalseizoen maar toonden afgelopen woensdag en zondag in twee (weliswaar verloren) thrillers hun gretigheid en veerkracht.
Nederlands
