Nieuws

"Nog eens opnieuw stunten in Kazan", hoorde ik onlangs een héél optimistische supporter hardop dromen. Ja, dat zou iedereen wel willen. Maar een mirakel dat zich op eenvoudig verzoek herhaalt, da's geen mirakel meer, hè.

Even serieus blijven: in december hadden we toch wel enige mazzel dat we Kazan de duvel mochten aandoen op hun fysiek én mentaal meest kwetsbare moment van het hele jaar. (Evenzeer: je moet het nog altijd waarmaken!) Gisteravond waren de sterren van Zenit Kazan echter weer helemaal in hun normale doen. Zelfs speelvogels Ngapeth en Volvich (die met pubergedrag en nonchalance de tiebreak tegen Jastrzebski Wegiel uit handen lieten glippen) bleven gefocust. En dan weet je eigenlijk vooraf hoe laat het is: een maatje te klein, zelfs als je helemaal op je tenen staat.

Terug naar België: nog twee speeldagen en de 'reguliere competitie' zit erop. Daarna volgen twee interessante thuismatchen in de Champions League, en dán zijn we toe aan de eerste cruciale fase in de competitie. (De bekerfinale slaan we 'door omstandigheden' even over.)