… maar we tellen nu toch al twéé zwaluwen. Vorige zaterdag werden we in Haasrode in eerste instantie nog met de rug tegen de muur geduwd, maar het antwoord rolde als een pletwals over de verbouwereerde thuisploeg heen. En dinsdagavond schakelde ons team gretig en met veel schwung zelfs nog een versnelling hoger.
De Turkse captain Arslan Eksi, man van vele oorlogen, was niet eens echt verrast: "Maaseik is thuis altijd sterk, dat wisten we." Thuis sterk voor de dag komen, da's natuurlijk het resultaat van die unieke wisselwerking: onze spelers groeien met de hulp van onze supporters, en in die steengoede sfeer glunderde spelverdeler Renet Vanker als een communicantje toen de CEV-afgevaardigde hem tot MVP uitriep.
En kijk: een dag later schijnt de zon weer boven Maaseik. Zou het dan toch lente worden? Nou, kraai nog geen victorie, verdorie: er liggen eerst een stuk of tig serieuze uitdagingen te wachten! Voetjes op de grond, nuchter voortwerken op de ingeslagen weg! Te beginnen bij overmorgen, zaterdag.
|
Nederlands
