We moesten even slikken en gaan zitten toen we een sms'je ontvingen vanuit ons clubsecretariaat: Pieter Verhees levert zijn rood-groene plunje in, hangt de volleybalschoenen aan de haak en gaat zijn body (lees: zijn geteisterde knieën) de broodnodige rust gunnen. Toch wel een verrassende exit …
Sport is gezond, zeggen ze. Maar als het over topsport gaat, plaatsen we daar een kanttekening bij. Je wil ze de kost niet geven, al die topsporters die met ontstekingsremmers, injecties, pijnstillers en andere medicatie de chronische pijn verdringen om zich naar het einde van een seizoen te slepen.
"Sinds mijn 15, 16 jaar, toen ik naar de topsportschool trok en jeugdinternational werd, is mijn body nonstop belast geweest. En ja, ik ben relatief zwaar gebouwd hè. Mijn knieën waren al meteen mijn achilleshiel. Elk jaar opnieuw volgde na zo'n zwaar seizoen bij de club een campagne met de Red Dragons. Als topsporter wil je daar natuurlijk óók bij zijn. Je beseft wel dat je roofbouw pleegt, maar je doet maar door. Tot het op is", legt Pieter zijn beslissing uit.
|
Nederlands
