Primeur tegen de eeuwige aartsrivaal

Wat een contrast met de vorige Europese verplaatsing. Twee weken geleden rinkelden de wekkers van onze spelers in het holst van de nacht om rond vier uur al de reis aan te vatten naar Tsjechië.

Ditmaal ligt de bestemming op amper 239 kilometer van onze STEENGOED Arena: Roeselare. Het wordt niet onze kortste Europese verplaatsing ooit: Nesselande in de buurt van Rotterdam lag in 2007 op 178 kilometer van Maaseik en naar Evivo Düren in 2006 volstonden 86 kilometer.

De route naar Schiervelde kennen we door en door, want in 30 jaar aartsrivaliteit speelden we ongeveer evenveel wedstrijden tegen de Knackies als Europese duels.

Van die laatste soort houden we statistieken bij: de uitwedstrijd van nu woensdag wordt nummer 267 in onze lange Europacup-historie. Van onze classico’s tegen de West-Vlamingen bestaat geen lijst meer, omdat we het zo gewend zijn om soms meer dan tienmaal per seizoen tegenover elkaar te staan, zeker in de jaren waarin de titelfinales uitdraaiden op vijf rechtstreekse duels.

En toch volgt woensdag een primeur. Het is de allereerste keer dat we elkaar op Europees niveau treffen. Meer zelfs: het is de allereerste keer dat een Belgische tegenstander ons pad kruist in een Europacup.

Nochtans zijn wedstrijden tegen landgenoten niet uitzonderlijk op het Europese toneel. Knack zelf kan er over meespreken. In het seizoen 2011-2012 schakelde het in de CEV-cup Aquacare Halen uit. Twee spelers van het huidige Knack waren er toen ook al bij: spelverdeler Stijn D’Hulst en libero Dennis Deroey, die laatste weliswaar aan de kant van Halen.

D’Hulst was toen pas 20, Deroey 24. Dat ze beiden nu nog van de partij zijn, mag geen toeval heten. Roeselare teert namelijk op de eindeloze ervaring van een vaste kern. D’Hulst maakt al deel uit van de West-Vlaamse topploeg sinds 2010, weliswaar met een onderbreking van één jaartje in Düren (GER) en twee jaar Civitanova (ITA).

Matthijs Verhanneman behoort nog langer tot het Roeselaarse meubilair, sinds 2006 al, met een break van twee jaar Italië. Net in die periode miste hij het duel tegen Halen.

Ook Pieter Coolman maakte zowel NOLIKO als GREENYARD al jaren het leven zuur aan het net: hij verdedigt de blauwe kleuren al elf seizoenen, sinds 2012.

Sander Depovere (zesde seizoen), Rune Fasteland (vijfde seizoen) en Dennis Deroey (vierde seizoen) lijken daarbij haast nieuwe aanwinsten.

Met de Argentijn Pablo Kukartsev heeft Roeselare dit jaar bovendien een meer dan valabele opvolger gevonden voor dat andere monument, Hendrik Tuerlinckx.

Het mag dan ook niet verwonderen dat Knack dit seizoen ongeslagen boven de concurrentie uitsteekt in eigen land met 14 zeges op 14. Hoe sterk ze zijn mochten we aan den lijve ondervinden in de halve finales van de Belgische beker: 3-0 in Roeselare, 1-3 thuis.

Toch geven we ons vooraf niet gewonnen: begin november, in de competitiewedstrijd ginds brak onze weerstand pas in set drie bij 1-1 in sets en een 16-19 voorsprong. In de wetenschap dat Menen vorige woensdag de buren uit Roeselare in Schiervelde tot een tiebreak dwong, wil onze rode garde haar stijgend vormpeil van de laatste week dik in de verf zetten.

Agenda

Woensdag 8 februari, 20u30 Knack Roeselare - VC GREENYARD Maaseik (1/4 CEV)

Zaterdag 11 februari, 20u30 VC GREENYARD Maaseik - Knack Roeselare

Woensdag 15 februari, 20u30 VC GREENYARD Maaseik - Knack Roeselare (1/4 CEV)

Zaterdag 18 februari, 20u30 VC GREENYARD Maaseik - Volley Haasrode Leuven