En nu écht: de voorzitter neemt afscheid!

<p>Foto Dick Demey</p>

We spoelen onze film ongeveer een jaar terug, tot pakweg najaar 2019. Mathi Raedschelders geeft in het clubbestuur nogmaals aan "dat het goed geweest is" en dat het nu toch wel hoog tijd wordt om zijn voorzitterschap over te dragen. Tja. Graag of niet: vroeg of laat zou dit gebeuren.

De club schiet daarop in actie. Binnen de Raad van Beheer wordt een kandidaat-voorzitter gevonden en vervolgens ook écht tot voorzitter gekozen. Er wordt afgesproken de officiële 'machtsoverdracht' te laten plaatsvinden tijdens het grote feest voor onze 60e verjaardag, een feest dat hierdoor een bijzondere dimensie krijgt.

Achter de rug van de voorzitter komt een hele machine op gang: dit afscheidsfeest moet en zal er eentje worden voor de geschiedenisboeken! Er worden plannen gesmeed, er wordt koortsachtig gewerkt. Aftellen naar 17 maart. En midden maart is effectief alles pico bello geregeld. Zelfs het feestboek rolt net op tijd van de persen (klik HIER).

Midden maart blijft de wereld echter stilstaan, u weet waarom en hoe. In onze onschuldige naïviteit dachten we nog: "Och, dat feest stellen we 'even' uit, tot die 'flinke griep' voorbij is." De uittredende voorzitter bleef – zoals het een kapitein betaamt – nog 'even' langer aan het roer.

Intussen is duidelijk dat het in het huidige klimaat geen zin heeft grootse plannen te maken. Dat is zelfs ongepast. Maar het leven gaat voort, al moet het voorlopig zónder show. Het is zonde dat het zonder toeters, bellen en feestelijkheden moet gebeuren, maar uitstel is geen optie meer: Mathi Raedschelders doet deze week écht afstand van zijn voorzitterschap. Binnen enkele dagen stellen wij hier onze nieuwe voorzitter voor, maar éérst publiceren we Mathi's afscheidsspeech van 17 maart!

 

Geachte aanwezigen,
Lieve dames,

Het is vandaag 17 maart en feest want onze club bestaat exact 60 jaar.

Weest gerust. Ik ga niet de 60 jaar clubgeschiedenis in beeld brengen. Daarvoor heeft een werkgroep een prachtig boek gemaakt met veel mooie foto’s en leuke verhaaltjes en uiteraard heel veel geschiedenis. Als jullie straks naar huis gaan, krijgen jullie allemaal zo'n exemplaar mee om thuis nog verder te genieten.

Toch wil ik bij één jaar even blijven stilstaan. 1985 was in het bestaan van de club een zeer bijzonder jaar. Dat is 35 jaar geleden en we zochten een nieuwe hoofdsponsor, na Gouden Gids. Via het Maaseiker ballet en Louis Tyskens kwamen we in contact met Emile De Bruyn, toenmalig directeur van groentefabrikant Noliko in Bree. Mijnheer De Bruyn wilde zijn bedrijf in de kijker zetten en was op zoek naar extra publicitaire belangstelling. Van het een kwam het ander en tot vandaag is Noliko, nu Greenyard, nog steeds onze hoofdsponsor.

We willen niet alleen mijnheer De Bruyn bedanken maar uiteraard ook zijn opvolger Dominiek Stinckens die de goede traditie is blijven voortzetten.

Noliko is in die 35 jaar gegroeid van een bescheiden bedrijf naar een speler op de wereldmarkt. Of dat allemaal aan de sponsoring van het volleybal te danken is, betwijfelen we. Misschien komt het ook door het gedreven werk van de Noliko-directies. Feit is dat heel Europa, zeker binnen het volleybal, Noliko en nu Greenyard kent. Feit twee is dat onze club dankzij de jarenlange sponsoring, op een stabiele basis, is kunnen groeien naar de vele successen.

Bedankt Emile, bedankt Dominiek.

1985 is ook voor mij persoonlijk een speciaal jaar geweest.

In augustus van dat jaar ben ik voorzitter geworden. In de periode van de voorbije 35 jaar heb ik het geluk gehad om heel veel fijne mensen te mogen ontmoeten. De tientallen buitenlandse reizen, door heel Europa, zijn voor mij een blijvende verrijking. De successen van de club hebben heel wat feestavonden en soms ook nachten met veel plezier gebracht.

En als we alles op een rij zetten, was er meer vreugde dan ontgoocheling.

Maar als je ergens aan begint, is er in ons leven één zekerheid: er komt ooit een einde.

Na 35 jaar ben ik overtuigd dat het tijd is voor een nieuwe wind.

Als ik weer mag verjaren ben ik 75. Meestal krijg ik dan de reactie: dat zou je niet zeggen.

Maar toch. Ik moet al vaker naar Luc Beesmans, onze kine, en bij het opstaan kraakt hier en daar al wat. Het heilige vuur om overal op de eerste rij te staan, om elke vergadering aanwezig te zijn, om elke wedstrijd te volgen, begint een beetje te luwen. Gelukkig is het nog niet gedoofd.

Een tweede belangrijke reden waarom ik het vaandel wens door te geven, is dat ik geen bedrijf achter mij heb staan. Ik kan en wens de club niet meer te verbinden met beslissingen die ik financieel niet hard kan maken. Ik ben nu vijf jaar uit de zakenwereld en dan heb je plots niemand meer die je kan vragen om iets te doen voor je club.

Maar de voornaamste reden is dat ik geen zinkend schip verlaat. Integendeel.

We hebben een zeer degelijke structuur met een goed werkend dagelijks bestuur en daarboven een schitterende raad van bestuur die het schip in de goede vaart houden.

Ik heb een fijn en dankbaar gevoel bij het feit dat het werk van 35 jaar op degelijke wijze wordt voortgezet. Mijn opvolger Raymond Cretskens is zeker uit het goede hout gesneden. De wijze waarop hij zijn bedrijven heeft uitgebouwd, getuigt van bekwaamheid en inzet. Het schip krijgt een goede kapitein.

Ik ga me niet wagen aan het opsommen van namen, mensen die ik wil bedanken voor de steun en de hulp om onze club naar het niveau te brengen waar we nu staan. Daarom wil ik iedereen, maar dan ook iedereen, die op een of andere wijze heeft bijgedragen om onze club vooruit te helpen, bedanken.

Als afsluiter wens ik jullie nog een fijne avond en geniet van het lekkere eten, maar vooral bedankt om te komen.

Mathi

 

Print-vriendelijke versieStuur naar een vriendPDF versie

Powered by HostYou - Webbuilding & Design by ZuPP - Mastered by MVe/PMa - Engineering by Co-Ko - Copyright © 2021

CONTACT

 

Volleybalclub GREENYARD Maaseik

Sportlaan 10 - 3680 Maaseik

T: 0032 (0) 89 56 26 78

F: 0032 (0) 89 56 10 59

E: info@vcgreenyardmaaseik.be

 

Comments