1960-2020, Training geven aan een groep gedreven jongeren

We schrijven 1997. Pierre Vanhoef en Ludo Schaekers vroegen me om training te geven aan een groepje gedreven jongeren: het was een scholierenlichting die barstte van het talent.

De trainingen waren pittig, en de opkomst was altijd goed. Beter en beter worden, dat was het doel en dat gebeurde ook. Je zag de groep groeien, in de lengte maar ook in het door hen zo geliefde spel. Het waren toffe tijden. Door al die puberende hormonen waren de discussies niet van de lucht, met ouders tot op het randje van de wanhoop. Maar zodra die mannen in de zaal waren, viel alles in zijn plooi.

De vele trainingen, soms wat zwaarder, soms wat luchtiger, wierpen hun vruchten af. Deze getalenteerde ploeg wilde het onderste uit de kan halen: tijdens vakanties werd doorgetraind, op zaterdag waren er opslag-receptietrainingen, … Jaar na jaar wonnen ze titels en bekers. Van de provinciale reeksen over de divisiereeksen tot in eerste divisie! Dat sommige van die jongens in de hoogste reeks zouden terechtkomen, stond in de (volleybal)sterren geschreven.

Tijdens de recentste B-ploegreünie was deze lichting goed vertegenwoordigd. Er werden weer straffe verhalen opgediept, en sommige daarvan waren zelfs nieuw voor mij … Zeer mooie tijd, die B-ploeg!

(Ivan Janssen)